Bayram ya, tatilde güncelleşelim az buçukta duygusallaşalım …  Olma mı?  Hava değişsin. Bayram ya …  Ahhh, nerde o eski bayramlar dedim be usta bende bugün.  Valla ,dedim.   Tüm ailenin ,komşuların; cümbür cemaat sofralarda olduğu bayramlar.  Sofralar; her sene eksile eksile öksüz kaldı artık, güne ayak uyduruldu.  Değişmeyen tek şey değişimin kendisi …  Kabul etmek lazım. Sen uysan da uymasan da o zaten değişiyor. Babalar günüde denk gelince bayram; kafa on numara oldu, sol yan sıktıkça sıktı acıyı. 21 yaşında ;anneyi babayı 40 gün arayla kaybedenin, özlemi de bir başka oluyor bayramlarda.  Birde Müslüm baba, ya sen dur şöyle bir baba ; taaa üniversite çağlarıma gideyim dedim Harun Kolçak koydum. Yıllar… Diyor… Yıllar. Bizi bırakıp giden. Nerde dünler be? Yok… - Duygusallıktan çıkınızzzz,gerçek dünyaya dönünüz Nefo hm.  -Döndük, başka şansım mı var? Yok!!! Ev arkadaşlarımla plan yaptım, komplesantlıya orda merak saldım her al ben  Sürpriz yapacağız ailelerimize . Vize ya da final haftası bayram sonrasıydı hemen, hiç gelmeyim çalışayım dedim bizimkilere ve hepimiz ayni repliği ailelere söyledik. Babam 5 saatlik yol dönersin; olmaz öyle ayrı gayrı, tüm aile bir arada bayram kutlanacak diye bastı kalayı, annem zaten hicazdan girdi, nihaventten çıktı.  İyi ki telefonda dedim çünkü; menekşe gözlüydü ve o gözler kızgın baktığında hazır asker emret komutanım derdim net; artık hangi makam girerdik, ya da anne terliğimi gelirdi bilmem… Bu arada Bursa ‘da oturuyorum ve Çanakkale ‘de okuyorum.  İlk sene ev tuttuk her ikisi de yanıma geldi tek çocuğum ya; tüm arkadaşlar her gece bizde ;mis sıcak ev yemekleri, soba … Sonra; 3 kız, kaldık mı baş başa.  Soba yak, yemek yap, İkimiz seramik okuyoruz birimiz iktisat gazetede var okulun ara nağme ,baş kaşıyacak vakit yok..  Sütün gibi buz okları, kuru soğuk bırrrr yazarken bile üşüdüm.. Anne gellll dedik hep tabi en şirin halimizle hem de oyunculara taş çıkaracak acındırarak kendimizi drama bağlayarak  , onlarda sırayla geldiler bir hafta kalmaya, babalar garipler ses çıkaramazdı tabi.  Çanakkale bende özeldir, o yüzdende ve hep özel kalacak.    Neyse    Bendeniz; altan girdim üsten çıktım, kapıdan girdim bacadan çıktım.  Bütün sempatikliğimi, duygu sömürümü yaptım;  Kesin yapmışsındır Nefo; şirine olmuşsundur ,en şirin, şapşik halinle dimi? -Heyye nerden bildin? -Gölgenim ya . Ve izni kaptım. Tabi telefonda olmak şanstı birde jetonlu telefonlar nerde şimdiki gibi cepler?  Aslında o zaman iyiydi be, şıp diye bulanamıyorduk, şıklar çoktu …  Benim ve benden önceki jenerasyonlar, cep telefonları çıkana kadar olan jenerasyonlar yani; üniversite geçmişleri olanlar, ne demek istediğimi anlamıştır ve hepsinin yüzünde gülümse olmuştur okurken eminim, çünkü ben yazarken gülümsüyorum. Yaşasın jetonlu telefon kulübeleri, bize güzel hatıralar bıraktın be.  Şiştttt Nefo !!!  Ay ben ne anlatıyordum, karşı şerite geçmişim.  Akşamdan yola çıktık; sabah namazı sonrası hepimiz evlerimizin kapısındayız, annem açtı kapıyı buğulandı menekşe gözler, mutfağa gitti hemen napıyon anne dedim ;senin sevdiğin böreği yapmıştım gelmesen de dedi ,onu kuzineye koyuyorum kahvaltıya, baklavada hazır çekmiştir şırasını….  Kapı çaldı, babama kapıyı açtım; kaç yaşında adam çocuk gibi sevindi. Sonrası konu komşu, eş dost bayram yeri.   Benim; annemle babamla geçirdiğim son bayramdı.  Kapıyı çaldığımda bir daha açan olmadı. Börek yapanda…  Kimseye şirinlik yaparak drama bağlamadım, nazda yapmadım. Güçlü oldum.    Anne başka, baba başka; baba dağ, anne gölge…  Hayat size ne getiri bilemezsiniz, bir anda değişir her şey; o yüzden sevdiklerinizle, ebeveynlerinizle, dostlarınızla, arkadaşlarınızla geçirdiğiniz her saniyenin kıymetini bilin, aldığınız nefesin mutlu olduğunuz her anın …  Geriye sadece hoş seda kalıyor baki; birde özlem…  Bayramınız bayram olsun…   Dip notcum lütfen tarihe not düşülsün ;bu ilk ve  sondu kalemin duygu çiziktirimi.