Eğer mükemmeliyetçiysen zordur hayat ama zaten -zorluk- senin için normal olan her şey demek. Sen olması gerekeni yapıyorsun diye düşünürsün. Her zaman yapılması gerekeni daha fazla ayrıntıyla ölçersin. Bitmeyen işler, bitmeyen i, bitmeyen sorumluluklar yaşamın her anındadır. Elbette herkes için durum budur lakin konu sen olduğunda; hepsi mükemmel şekilde, en iyi şekilde, kusursuzca yapılmalıdır. Hatta sen de öyle olmalısındır. Şık, güzel, yakışıklı, başarılı bir insan veya mükemmel bir eş ve anne-baba olmalısındır. Adeta zamanla yarışırsın. Yetmeyen zaman dilimleri ile yarışırsın. Ah biraz daha zamanım olabilse dersin. Ama aklına gelmez sorumluluklarını azaltmak, senin için bir seçim de değildir yeteri kadar yapmak. Aksine daha fazlası için zorlarsın kendini. Bedenin yardım çığlıkları atar, durman gerektiğini söylercesine. Ama sen bedenine kulak vermek yerine, ona, kızarsın. Çünkü asıl engelin zaman değil, yeteri kadar çalışmamış olmaktır. Hep bir hedef halleri, derinde mi zirvede mi yaşamak gerekli seçimleri! Ulaştığın hedefin artık senin de değildir hatta, görevi tamamlamak misali. Önemsizleşir ulaştıkların ve daha yüksek bir hedef belirlersin. Sadece yapılması gerekeni yapıyorsundur. Herkes sana gıpta eder ama sen onları görmezsin bile. Kendiyle yarışan makine misali. Birçok kişi sana göre tembel ve sorumsuzdur. Ama sen bilmezsin, bunları sana yaptıranın, gizli yetersizlik duyguları olduğunu. Yetersizliğini telafi etmek için mükemmel olmaya çabalarsın. Senden beklenenin bu olduğunu zannedercesine. Belki de tatminsiz, eleştirel ve mükemmeliyetçi ebeveynler sana bu şekilde model olmuş ya da senin üstünde baskı kurmuşlardır. Ve sende sana yapılmış olanı eşine, partnerine ya da çocuklarına yaparsın. Onlardan yapabileceklerinin çok daha fazlasını beklersin. Aslında bunu, yapabileceklerini yapmadıklarına inanarak, istersin. Biraz daha biraz daha diye diye geçer hayatın. Resimlerde ki mükemmelliği arasın hayattan, renklerden, danstan, şairin aşkından, derinliğin sesinden, detayın aşkından…. Ama anlam derinliği yetmez ve zaman yetisiz kalır. Gün gelir insan tükenir, mükemmel bulunmazlık hali alır. Ararken yolun sonuna geldiğini hissettiğin. Pişmanlık duygusunun yerine geç kalmışlık gerçeği yerleşir. Anlarsın mükemmelliğin aslında sadece güzel olanda ısrarcı olmak olduğunu. Unutma! Mükemmeliyetçi isen "Özgür’’ Mükemmeli arıyorsan ‘‘ISRARCI" olmalısın demektir. İçinde seni daha fazlası için zorlayan SESE, daha mükemmeli değil daha mutlu olanını arıyorum demeyi dene…