Bize yapışmadı ama birilerine çok yakıştı!

Özellikle 1960’lı yıllarda başlayan İslami uyanış ve seksenli yıllardan sonra Müslüman siyasetçilerin sahaya inmesiyle hareket alanları daralan seküler azınlığın kaygıları, “siyasal İslam” tanımını doğurdu.  Taktiksel kullanımıyla “irtica”yı, gerçek anlamıyla “İslam”ı kendileri için asıl tehdit olarak belirleyen vesayet odakları, mürteci olarak gördükleri samimi Müslümanlara ise “siyasal İslamcı” etiketi vurarak onları kriminal tipler olarak damgaladı.  Böylece, yalnızca ibadeti ve ahireti anlatmakla kalmayan, müminlerin dünya hayatında riayet edecekleri bazı kaideler de koyan İslam dini de “siyasallaştırılmış” oldu. Küçük çocukların Kur’an öğrenmelerine bile müsaade edilmezken, topluca namaz kılmak, parmağa yüzük takmak ve sakal bırakmak “Siyasal İslam’ın” illegal eylemleri olarak lanse edildi.  “Devletin ekonomik, siyasi ve sosyal yapısını şeriat kurallarına göre şekillendirecekler” diye “kamusal alan” sınırı çizerek, samimi Müslümanları bürokrasiden ve eğitim kurumlarından tecrit ettiler.  Ayrıca başörtüsünü doğrudan “irtica” tanımına sokamadıkları için de Allah’ın emri olan örtüyü “sıkmabaş” etiketiyle “siyasal İslam’ın simgesi” olarak yaftaladılar. 28 Şubat sürecine denk gelen günlerde yapılan “iç tehdit değerlendirmesi” ile de artık “siyasal İslam” kavramı bu ülkede 40 bin kişinin kanına giren PKK terör örgütünden daha tehlikeli olarak gösterildi.  Genelkurmay İstihbarata Karşı Koyma Daire Başkanlığınca, 10 Haziran 1997 tarihinde 400 hakim ve savcıya verilen brifingde, “Siyasal İslam’ın” icracısı olarak gördükleri Refah-Yol hükümetinin laik cumhuriyete tehdit olduğu” vurgulanırken… Başbakanlık Konutu’nda İslami cemaat temsilcilerine verilen yemekten ise, “Türkiye Cumhuriyeti yönetimini İslami kurallara göre düzenlemek istiyorlar” sonucu çıkardılar. Dönemin postalcı paşalarından Org. Çetin Doğan ise “Biz Müslümanlığın siyasisini istemiyoruz. Ortaçağ karanlığında uygulanan kaideleri bugüne uyarlamaya çalışırsanız beni, TSK’yı ve halkı karşınızda bulursunuz” diyerek, açıkça Kur’an’a ve sünnete göre amel eden Müslümanları görmek istemediğini dile getirdi.  “Benim kalbim temiz”, “Annem başörtülü”, “Ninem hacı” demekten öte cümle kuramayan bu güruh, “Siyasi olmayan İslam nedir?” sorusu sorulduğunda ise apışıp kalıyordu.  “Siyasal İslam” diye bir şey olmadığını, sadece “İslam’ın kendisinin var olduğunu” bilmeyen bu zavallı çağdaş yobazlar, “rejim bekçiliği” kılıfıyla uydurdukları bu kavramla yıllardır ülkeyi oyalıyordu. Batılı bir aklın ürünü olarak hayatımıza giren ve son dönemde popülaritesini yitiren “Siyasal İslam” kavramı, 22 yıllık AK Parti iktidarıyla artık iyice gözden düşerken, Türkiye son günlerde yeni bir kavramla tanıştı.  Temmuz 1993’deki Sivas Madımak olayları sonrası meydana çıkan ve özellikle Batı’dan aldıkları fonlarla Müslüman Anadolu Aleviliği’nin içini boşaltarak, “Alisiz Alevilik” kavramını yerleştirmeye çalışan kesim… Suriye’de Beşşar Esed döneminde işlenen katliamlara destek veren ve Baas rejiminin devrilmesinin ardından karalar bağlarken… Esed’in arkasından gözyaşı döken bu kesime yönelik “Siyasal Alevilik” tanımı zikredilmeye başlandı.  Bu kavram, yıllardır Müslümanları kategorize etmekten keyif alan seküler çevrelerde ise büyük rahatsızlığa sebep oldu.  Yıllarca benzer söylemleri tekrar eden ve Sünni kesimi “Siyasal İslamcı” diye nitelemekte sakınca görmeyen CHP yönetim kademesi, “Siyasal Alevicilik” için “uydurulmuş kavram” diyerek rahatsızlığını açıkça ortaya koydu. Geçmişte “Siyasal İslamcılar”  söylemini dillerinden düşürmeyen yazar çizer tayfası ile çalgı çengi takımı ise “Siyasal Alevi saçmalığı kimden çıktıysa özür dilesin ve artık sussun” diyerek, bu kavramın önüne geçmeye yönelik açıklamalar yaptı. Müslümanları ötekileştirmek için kullandıkları “Siyasal İslam” kavramı için “özür dilemeyi” akıllarına getirmeyen bu ayrılıkçı kesim, “Siyasal Alevilik” kavramını dillendirenler için savcılıkları göreve çağırdı.  İyi de kardeşim… Samimi Müslümanları ötekileştirmek ve birer kriminal tip olarak yaftalamak için her fırsatta ağzınızı gere gere tekrar ettiğiniz bu “Siyasal İslam” kavramının bir gün dönüp dolaşıp ayağınıza takılacağını hiç hesap etmediniz mi? Barış ve sevgi üzerine yoğunlaşan, insanı yaratılmışların en şereflisi olarak gören samimi Alevileri elbette tenzih ediyorum... Fakat isimlerinin önüne “Alevi” etiketi koydukları halde yıllarca devletin şerefli kolluk kuvvetleri ile karşı karşıya gelen, bugün ise Suriye’de yıkılan Baas rejimi için karalar bağlayan “Marksist” ve “Ateist” yapılanmalar oracıkta dururken… Bu kavramın bir gün karşınıza çıkacağını hesap etmeniz gerekirdi.  Umarım son dönemlerde yaşananlardan gereken dersi çıkarırsınız da… Bir daha “Siyasal İslam” tabirini kullanarak İslam’a ve Müslümanlara iftira atmaya kalkışmazsınız… Aksi halde… Bize yapışmayan fakat birilerine çok yakışan bu kavramı sökmek bazıları için pek kolay olmayacaktır!